دربارهٔ من

سلام

من سید محمد امین جوادی هستم. متولد ۱۳۷۶ هستم و همانند استیو جابز معتدقم که تعداد چرخش دور خورشید، ارتباطی با شعور انسان‌ها نداره. پس سن خودم رو حساب نمی‌کنم و کاری هم باهاش ندارم. از حدود سال ۱۳۸۷ با کامپیوتر بصورت تمام‌وقت سروکله می‌زنم و از سال ۱۳۸۹ با PHP ۵.۳ برنامه‌نویسی رو شروع کردم و سه سال بعدش هم بصورت کامل از ویندوز XP مهاجرت کردم به اوبونتو ۱۲.۰۴. یکی از بهترین تصمیم‌هایی که در عمرم گرفتم.

اگه در مورد علایقم بپرسید، عاشق تجربه کردنم و سفر رو بهینه‌ترین راه واسه بدست آوردن بیشتر تجربه می‌دونم پس سفر رو هم خیلی دوست دارم. اصالتاً کِرمونیَم و حدود ۵ سال پیش به تهران مهاجرت کردم. داستان مهاجرتم رو به رشته تحریر درآوردم و در اولین فرصت از توییترم به اینجا منتقل می‌کنم. آرامش کویر رو خیلی دوست دارم، مخصوصا اگر آهنگ کولی از همایون شجریان آرامشِ کویر رو دوچندان کنه. اخیراً یادگرفتم که با تنهایی دوست باشم هرچند که آزمون‌های روان‌شناختی مدعی هستند که برون‌گرا هستم. خیلی ایران رو به دلایل مختلفی مثل طبیعت ناب و مردم خونگرمش دوست دارم ولی مخالف مهاجرت نیستم. معتقدم تجارب جدیدی در اونجا منتظر ما هستند تا بدستشون بیاریم. شهر مورد علاقه‌ام نیویورکه و مطمئنم که پارک مرکزیش از من برای دیدارمون مشتاق‌تره.

در تکاپو برای تبدیل شدن از Software Developer به Software Engineer هستم. با زبان PHP کاملا آشنام و خیلی وقته که باهاش کار می‌کنم. همچنین توی مسیرم با React Native و Node.js هم کار کردم. الان هم دارم جاوا می‌خونم. به تکنولوژی‌های آزاد (Free در Freedom) علاقه دارم و همیشه طرفدار نرم‌افزار آزاد و متن‌باز بودم. گاهی اوقات روی گیت‌هابم هم یه سری فعالیت‌ها می‌کنم. به شدت طرفدار نشر آزاد و رایگان دانش هستم و همیشه دوست دارم که اگه چیزی بلدم رو به بقیه هم منتقل کنم.

حدود سال ۹۶ بود که اولین کسب‌وکار نوپا (استارت‌آپ) خودم رو با نام دنگی‌پال شروع کردم. دنگی‌پال یک کسب‌وکار در زمینه فناوری‌های مالی بود که بصورت تخصصی روی کیف‌پول کار می‌کرد و تجربه خرید شما در کافه‌ها و رستوران‌ها رو بهبود می‌داد. نهایتا دنگی‌پال بخاطر ناپایداری‌های کشور ایران در سال ۹۸ مثل قطع شدن اینترنت یا شوک‌های ارزی که به اقتصاد وارد شد، برای من به پایان رسید و باهاش خداحافظی کردم. شاید یک روزی در مورد این اتفاق بنویسم.
هرچند که خیلی سال‌های سختی برام بود ولی تجارب خیلی زیادی رو بدست آوردم که خدا رو بابتش شکر می‌کنم. توی دنگی‌پال علاوه بر تجربه رهبری تیم فنی، مدیریت محصول هم کردم و ارتباط تنگاتنگی با بخش طراحی محصول داشتم که باعث شد دید من خیلی به طراحی محصول با تجربه‌کاربری خوب باز بشه. دوستای خیلی خوبی هم اونجا پیدا کردم که خیلی برام ارزشمندن.
قبل از اون هم توی شرکت‌های مختلف با سمت‌های مختلفی مثل برنامه‌نویس ارشد یا توسعه‌دهنده مشغول به کار بودم. در حال حاضر هم با سمت مهندس نرم‌افزار در شرکت Linquip از زندگیم لذت می‌برم.